ประเทศของเราได้เดินหน้ามาถึงทางแยกที่สำคัญ ภายหลังการยึดอำนาจของ คสช. อย่างน้อยที่สุด เราสามารถหลีกเลี่ยงความสูญเสียชีวิตจากเหตุแห่งความรุนแรงลงไปได้ และทิ้งปัญหาความขัดแย้งทางการเมือง ที่หยั่งรากฝังลึก ฉะนั้นการจะแก้ปมด้อยปัญหานั้น มีเพียงวิถีทางเดียวคือ “การเปิดประตูสู่ความจริงให้มากที่สุด” เพื่อสลายความคิดอคติที่คลาดเคลื่อน

          คสช. ควรเปิดใจให้กว้างขวาง กับการทำหน้าที่ของสื่อมวลชนอย่างชอบธรรม ในทุกแขนงไม่ว่าจะเป็นภาคชุมชน ภาคสาธารณะ ภาคธุรกิจ ฯลฯ หาใช่ใช้อำนาจนำหน้าปิดตาย การทำหน้าที่ของสื่อมวลชน เพราะการขีดเส้นสร้างข้อจำกัด และล้อมกรอบการทำงานของสื่อมวลชน เพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ อาจมิใช่เส้นทางที่จะนำไปสู่เป้าหมายในภารกิจสำคัญ

          ระหว่าง คสช. และสื่อมวลชน ต่างทำหน้าที่เปรียบเสมือน“น้ำพึ่งเรือ เสือพึ่งป่า” ต่างคนต่างทำหน้าที่ไปในวิถีทางแห่งตน ภายใต้กรอบแห่งกฎหมาย และสิทธิเสรีภาพ เพื่อประโยชน์แห่งส่วนรวม และอนาคตของประเทศชาติ หาได้อยู่ในกำมือของใครแต่เพียงฝ่ายเดียว

         การตั้งใจปกปิดข้อมูล ข่าวสาร การรับรู้ของประชาชน ภายใต้การสื่อสารแห่งยุคดิจิตอล ที่สามารถรับรู้ข้อมูลส่งถึงกันได้ภายในเสี้ยววินาที กับความเป็นไปของโลกยุคออนไลน์ สิทธิเสรีภาพในการรับรู้ขั้นพื้นฐานความเป็นสากล เราไม่ควรย้อนหลังลงคลองสู่วัฏจักร การปกครองของทหารเมื่อ 30 ปีที่แล้ว

        ในอนาคตของประเทศในวันข้างหน้า อยู่ที่การมองไปข้างหน้าด้วยกันของทุกฝ่ายรวมทั้งการเปิดกว้างให้สื่อมวลชนได้แสวงหาความจริงในด้าน เศรษฐกิจ สังคม การเมือง วัฒนธรรมประเพณีสิ่งแวดล้อม การท่องเที่ยว ในระดับเริ่มจาก หมู่บ้าน ชุมชน ตำบล อำเภอ จังหวัด ประเทศ และอาเซียน ฯลฯ  เพื่อที่ว่าจะเป็นรากฐานสำคัญในการผลักดันภารกิจปฏิรูปประเทศ ให้สำเร็จอย่างยั่งยืนในอนาคตร่วมกันของทุกฝ่าย